Аз си мислех, че зная какво е любов:
Изгрев сниман за теб край морето;
Тиква печена с мед, кроасан с шоколад,
Искрен разказ и стих със кафето.
Книга-приказка има с комикс за нас;
И дантелен бралет щом си тъжна;
Без бележка – букет, поднесен в утринен час;
И моментът във който безкрай те прегръщам.
„Лека нощ“ в полунощ (и дори ако спиш);
„Добро утро“ и разговор просто така;
Совиньон на балкона... А ти пак трептиш,
мойте устни до твоите щом реша да допра.
Но разбирам, грешал съм. И нищо не знам.
Любовта не е страст, нито нежност и грижа.
А е болка от твоята липса. И сам
ще мълча – с буца в гърлото и жарава в очите.
София, 8-9 ноември 2021
Няма коментари:
Публикуване на коментар